Ik heb de auto, mijn eerste oldtimer, in stukjes opgehaald bij de fietsenmaker. Het is een Simca 8, 1200 bouwjaar 1951, crème van kleur en geïmporteerd uit Nantes, in Frankrijk. We hebben deze in delen in mijn schuur gezet en ik heb de eerste dagen alleen maar gekeken hoe de auto eruit zo moeten zien.
Ik ben informatie gaan opvragen bij de Simca club en ik heb diverse mensen gesproken over de Simca 8

Het voordeel van deze auto is dat de carrosserie van de chassis getild kan worden. Daarnaast is deze auto, sleutelvriendelijk, dat wil zeggen dat alles met schroeven aan elkaar vast zit. Het eerste wat mij opviel, was dat er weinig van deze auto bekend was. Er zijn weinig onderdelen verkrijgbaar, dus je moet creatief zijn, en veel vragen aan mensen die ook een Simca 8 hebben.

Ik had me voorgenomen de auto grondig te restaureren en er geen tijdslimiet aan te verbinden. Ik kreeg de auto in stukjes aangeleverd dus het strippen was al gedaan en ik kon langzaam beginnen met opbouwen. De chassis was al was al geheel los van de auto geweest en deze was geheel gescopeerd , gezandstraald en daarna afgelakt met een zijdeglans zwarte chassislak. Vervolgens zijn de remcilinders geheel gerestaureerd en alle koperen leidingen zijn vernieuwd

Het motorblok was erg vuil, maar zag er na het schoonmaken goed uit. Na het afnemen van de cilinderkop en het verwijderen van de carterpan kon ik het inwendige van de motor inspecteren. Hier kwamen geen onaangename verassingen te voorschijn. Een laagje verf was voldoende om de motor er als nieuw uit te doen zien. Ik heb alle pakkingen vernieuwd en de motor op het chassis vastgezet en toen begon het weer op een auto te lijken. Vervolgens achter in de auto de benzinetank geplaatst, de koperen leiding naar de motor gelegd en een tijdelijke aansluiting op een accu gemonteerd..

Toen alles aangesloten was kwam het grote moment.
Samen met een vriend die monteur is hebben wij de motor gestart. Na een aantal keren goed gas geven en de choke volledig open, startte de motor in een keer. In het begin stotterde de motor, maar dat mag wel na 25 jaar stilstaan. Nu de motor liep kon ik verder gaan het opbouwen van de auto

De schuur is niet verwarmd, dus in de winter van 2000 heb ik mij bezig gehouden met de draadboom. De oude draadboom heb ik in zijn geheel uit de auto gehaald en in tekening gebracht. Daarna heb ik op zolder de draadboom geheel nagemaakt. Ik heb wel voor de zekerheid een zekeringkast met 8 zekeringen ingebouwd. Dit is niet origineel, maar wel zo duurzaam.

Tijdens het voorjaar 2001 ben ik begonnen met het draadboom in de auto te monteren. Geen makkelijk klusje, dit omdat je je in allerlei bochten moet wringen om goed onder het dashboard te kunnen komen. Toen de draadboom goed zat, konden de klokken en de knopjes voor de verlichting worden aangesloten. Heel langzaam kreeg de auto gestalte.

De auto werd op tijdelijke wielen gezet en toen kwam het moment van schuren. Ik had me voorgnomen om de auto in delen te laten spuiten in de originele kleur. Dus ik alle delen van de auto een voor een geschuurd en alle oneffenheden weggewerkt. Het gebruik van plamuur was uit ten boze, dus elk deukje heb ik met speciale hamers uitgeklopt. Na een drie weken hard werken was het dan zo ver, de auto ging naar de spuiter

De winter naderde en ik had mij voorgenomen om de bekleding van de zittingen en de hemelbekleding in de winter te vernieuwen. Via de Simca club had ik de originele bekleding besteld en mijn laatste Hollandse gulden heb ik op oudejaarsavond uitgegeven in Nijmegen waar ik de bekleding kon ophalen. Mijn vrouw had van de oude bekleding de patronen gemaakt en zo zijn we aan de slag gegaan. Na veel passen en meten waren we, na diverse weken hard werken in de avonduren, klaar. En het mag gezien worden!

Na 1 week kwam de auto van de spuiter terug en je weet dan niet wat je ziet. Een auto die je van alle kanten glimt. Dan komt het moment dat je de auto echt gaat opbouwen. Alle rubbers, die ik via de club besteld had, waren aanwezig dus ik kon aan de slag. Oppassen dat je losse delen niet beschadigd, en dan een voor een de onderdelen vastzetten. Ik ben achter begonnen, eerst de bumper, dan de achterklep en vervolgens de achterspatborden. Beetje bij beetje ging de Simca 8 op een echte auto lijken. Vooral toen de motorkap geplaatst werd, samen met de grill die ik heb laten verchromen.

Toen de auto geheel klaar was (dit duurde 3maanden) kwam het moment dat de ramen geplaatst moesten worden. Iedereen had mij verteld dat dit met het beruchte touwtje moest gebeuren. Gelukkig kon Ton Vos van de Simca Club mij vertellen dat dit niet zo was. Hierbij mijn dank voor de vele tips en koffie die Ton mij tijdens de vele bezoeken aan het Simca magazijn heeft gegeven. Grote klasse!

Langzaam maar beetje ging de Simca 8 leven. Na wat kleine dingen die aan de auto gedaan moesten worden, heb ik een afspraak gemaakt bij de RDW. 6 September moest het dan gebeuren. Ik had nog niet één kilometer met de auto gereden dus ik heb de auto met een ambulance naar Arnhem vervoerd. Door de vele verhalen die mij verteld waren over de RDW leek het net of ik examen moest doen. Ik reed de auto naar binnen en binnen 2 minuten stonden er 5 mensen om heen.

Ze hadden in Arnhem nog nooit een Simca 8 gekeurd, dus iedereen wilde de auto van binnen en buiten bekijken en voelen. De keuring ging goed op wat kleine opmerkingen na. De lampen in de koplampen stonden op zijn kop en de een deursluiting zat niet goed vast. Ik mocht het daar te plekke herstellen en toen werd de auto goedgekeurd. Eindelijk was het dan zo ver. Na ruim drie jaar hard werken mocht ik eindelijk de weg op.